Een paar weken geleden werd ik gebeld door Jeroen Bons om een offerte te maken voor de verhuizing van de inboedel van zijn overleden vader en wat boeken en brieven van zijn opa. We hadden afgesproken op een vrijdagavond om 19.00.

Na een zware dag incl. voetbaltraining met mijn zoon lag ik lekker te slapen op de bank. Om 19.10 belde Jeroen mij wakker.
Gelukkig mocht ik nog komen omdat zijn zoon ook Bram heet.
Na even zoeken bleek het huis van zijn vader midden in het Flevopark te staan.

De vader van Jeroen was ontwerper, schilder en beeldhouwer Jan Bons.
Jan Bons vervalste in de oorlog o.a. persoonsbewijzen, bonkaarten en reisdocumenten.

De opa van Jeroen was Maurits Dekker.
Hij schreef in 1937 de brochure: “Hitler, Een poging tot verklaring”. Maurits Dekker stelde daarin dat Hitler dan misschien wel niet krankzinnig was maar dat er psychisch toch wel wat problemen waren, waardoor hij een gevaar voor de wereld zou kunnen worden. Hij werd daar uiteindelijk voor veroordeeld. Maurits Dekker had namelijk ‘een bevriend staatshoofd’ beledigd. Zijn straf was een boete van 100 gulden. Lees het artikel over zijn rechtszaak:
hart.amsterdammuseum.nl/44013/nl/maurits-dekker-de-strafzaak

Ik was behoorlijk ontroerd door de verhalen van Jeroen over zijn vader en opa en vergat bijna dat ik de te verhuizen inboedel nog moest bekijken.
De spullen bleken in een oude garage te staan.
Oude kasten en stoelen, een rot bed, een gammele eettafel en circa 20 dozen met boeken. Alles vanzelfsprekend met veel emotionele waarde.

Ik bedankte Jeroen hartelijk voor de uitnodiging voor de offerte en thuis ging ik direct zoeken op internet naar pa en opa.
Mijn oma (Lau Mazirel) heeft ook niet stil gezeten in de oorlog in Amsterdam.
www.omzien.nl
Volgens mijn vader is er een link tussen Maurits Dekker en Lau Mazirel. Een invalide dame die de uitgeverij van de brochure van Maurits Dekker runde, was goed bevriend met mijn oma.

Ondanks mijn ”verslapen” ging Jeroen akkoord met mijn offerte.
Wellicht mede dankzij de oorlog. Ieder nadeel …….
Op 30 mei heb ik de verhuizing uitgevoerd met mijn personeel/kletskous Otto.
Na veel geklets konden we toch redelijk binnen de geplande tijd inladen.
De bestemming was Jeroen’s huis. Hij is er geboren en opgegroeid.
Een monumentaal pand aan de Nieuwe Keizersgracht.
In dit huis hebben eerst zijn ouders gewoond en heeft zijn opa korte tijd ondergedoken gezeten. Het huis werd gehuurd door iemand die niet door de duitsers werd gezocht en
na de oorlog bleven zijn ouders daar ± 20 jaar in onderhuur wonen.

Gelukkig had ik een ontheffing geregeld om de weg te blokkeren.
Met behulp van de verhuislift was alles snel binnen en Jeroen blij.

Jeroen, hartelijk dank voor alle verhalen en de eervolle klus!